ارلن مایر پیرکس

ارلن مایر پیرکس یکی از پرکاربردترین ظروف آزمایشگاه است. از ارلن مایر پیرکس در اندازه های مختلف برای اندازه گیری محلول ها، نگهداری آن ها و همچنین حرارت دادن مایعات استفاده می کنند. که به شکل مخروطی با ته صاف و گردن باریک و استوانه است. انتهای صاف ارلن مایر پیرکس موجب ایستایی بالای آن شده که مانع واژگونی ارلن می شود. همچنین کناره های مورب و گردن باریک ارلن باعث می شود به راحتی محتویات داخل ظرف را مخلوط کنید و محتویات آن خارج نشود.

ارلن ها معمولا از جنس شیشه  یا همان پیرکس ساخته می شوند. معمولا ساخت ظروف شیشه ای با ابعاد مختلف دقیق تر از ساخت این ظروف با جنس های دیگر است. به علاوه تمیز کردن ظروف شیشه ای بسیار راحت تر و بهتر از دیگر ظروف است. ارلن مایر در سال 1860 توسط روی امیل ارلنمایر شیمی دان آلمانی ( 1825_1909 ) اختراع شد.

ارلن مایر پیرکس اصل تا دمای 400 درجه سانتی گراد را تحمل می کند. دهانه ارلن مایر ها به دو صورت ساده یا سمباده شده یا به اصطلاح روداژ دار ساخته می شود. ارلن مایر پیرکس در گروه تجهیزات و شیشه آلات آزمایشگاهی قرار می گیرد.

سمباده شدن لبه ارلن از داخل و بیرون باعث می شود ارلن با استفاده از رابط های مخصوص شیشه آلات آزمایشگاهی با دیگر تجهیزات متصل شود و محلول درون آن بدون ریختن جابه جا شود یا یک ست مشخص کاربردی تشکیل دهد.

روش استفاده و تمیز کردن ارلن مایر پیرکس

تمیز کردن ارلن مایر پیرکس در آزمایشگاه ها ممکن است با استفاده از چندین روش انجام شود. ظروف شیشه ای را می توان در محلول مواد شوینده خیس کرد تا چربی ها از بین برود. با این روش معمولا  بیشتر آلودگی ها از بین می رود. این آلودگی ها سپس با برس یا پد تمیز کننده  پاک می شوند تا ذراتی را که نمی توان با آب تمیز کرد از روی سطح پیرکس پاک کرد. زمانی که  تمیزکاری تمام شد، ارلن را به صورت پشت و رو در قفسه های خشک کن قرار دهید.